Υπό κατάργηση η υποχρεωτική δημοσίευση των προκηρύξεων έργων και συμβάσεων του δημοσίου στον τύπο

Σύμφωνα με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων που παρουσίασε στο τέλος του χρόνου ο Υπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Χατζηδάκης, προβλέπεται η κατάργηση ενός από τα πλέον αναχρονιστικά και αδιαφανή μέτρα, αυτό της υποχρεωτικής δημοσίευσης των προκηρύξεων των δημόσιων συμβάσεων και έργων σε έντυπα μέσα.

Στην εποχή του διαδικτύου και της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, αναχρονιστικοί νόμοι υποχρεώνουν τη δημοσίευση των προκηρύξεων σε ελάχιστες έντυπες εφημερίδες αμφιβόλου ποιότητας και αναγνωσιμότητας τις περισσότερες φορές, και τους καθιστούν συνεργούς ενός πελατειακού συστήματος.

Οι δημόσιοι φορείς πλέον θα είναι υποχρεωμένοι να δημοσιεύουν τις προκηρύξεις στις επίσημες ιστοσελίδες τους, όπως και θα έπρεπε, καθώς ο προηγούμενος νόμος δεν το υποχρέωνε αλλά το συνιστούσε, παρά μόνο σε έντυπα μέσα, με διπλάσιες και τριπλάσιες χρεώσεις από τις αναρτήσεις και διαφημίσεις ιδιωτών. (Μια περιήγηση στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ στα τιμολόγια του τύπου θα σας πείσει).

Πολλές προκηρύξεις ειδικότερα στην επαρχία δεν γίνονταν καθόλου γνωστές, καθώς είτε δημοσιεύονταν σε μεγάλες εφημερίδες των Αθηνών ή σε τοπικές με εκατό αναγνώστες στην καλύτερη περίπτωση, με στόχο όχι τη δημοσιότητα της προκήρυξης αλλά το ακριβώς αντίθετο, το θάψιμο της.

Η υποχρεωτική δημοσίευση όλων των προκηρύξεων στην επίσημη ιστοσελίδα των φορέων είναι το πιο διαφανές μέτρο, ενάντια στην καταπολέμηση των "νταβατζήδων" του δημοσίου και της ενημέρωσης.

Τοπικές εφημερίδες που είχαν το προνόμιο των δημοσίευσης προκηρύξεων και ήταν υποχρεωμένες να τυπώνουν το ελάχιστο 2.000 φύλλα, τυπώνουν μόνο 100 ίσα ίσα για τους συνδρομητές τους, που τώρα τελευταία τις λαμβάνουν και ηλεκτρονικά με email για μειωμένο κόστος εντελώς όμως παράνομα.

Έντονη η διαμαρτυρία των φορέων του τύπου, καθώς επίσης και των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ όπου για αυτό το θέμα κατέθεσαν ερώτηση στη βουλή και είναι αμφίβολο αν τελικά επικρατήσει η βούληση του Υπουργού κ. Χατζηδάκη και όχι η αδράνεια του πολιτικού συστήματος που πλέον το ΣΥΡΙΖΑ το αντιπροσωπεύει με το πιο εμφατικό τρόπο.